గురువు గృహంలో కృతజ్ఞతా సుమాలు: సుంకరి వెంకటేశ్వర్లు సన్మాన కథ

మధ్యాహ్నం 12గంటలు . సుంకరి వెంకటేశ్వర్లు ఇంటి  ఆవరణలో ఒక చిన్న హృదయస్పర్శి సమావేశం.  ఆ ఇల్లు ఆ రోజు కేవలం ఒక నివాసం కాదు—అది ప్రేమ, గౌరవం,  కృతజ్ఞతల సౌరభంతో నిండిన పవిత్ర స్థలం. లాల్ బహదూర్ విద్యానికేతన్ 1980-87 బ్యాచ్ విద్యార్థులు—గీత, హైమావతి, శోభ, జే శ్రీనివాస్, వంగ రవికుమార్—తమ బాల్యంలో విద్యాబుద్ధులు నేర్పిన గురువు సుంకరి వెంకటేశ్వర్లును సన్మానించేందుకు ఆయన ఇంటికి చేరుకున్నారు. ఈ రోజు ఆయన ప్రభుత్వ పాఠశాల ఉపాధ్యాయునిగా దశాబ్దాల సేవ తర్వాత పదవీ విరమణ చేసిన సందర్భం. కానీ ఈ సన్మానం కేవలం ఆయన వృత్తి సేవకు మాత్రమే కాదు—ఇది లాల్ బహదూర్ విద్యనికేతన్‌లో విద్యార్థుల బాల్యంలో ఆయన నాటిన జ్ఞానం, నీతి, ఆత్మవిశ్వాస బీజాలకు ఒక కానుక.

వెంకటేశ్వర్లు  ఇంటిలో చిన్న వేదిక సిద్ధంగా ఉంది. గురువు తన సామాన్యమైన కుర్చీలో కూర్చుని, చిరపరిచితమైన చిరునవ్వుతో విద్యార్థులను చూస్తున్నారు. ఆ ఇంటి గోడలు ఆ రోజు కేవలం ఇటుకలతో కాదు, జ్ఞాపకాలతో, గురుశిష్య బంధంతో నిండి ఉన్నాయి. గీత, హైమావతి మాటలు మొదలుపెడుతూ, “సార్, మీరు మా బాల్యంలో చెప్పిన పాఠాలు కేవలం పుస్తకాలకే పరిమితం కాలేదు. జీవితంలో ఎలా నడవాలో, ఎలా ఎదగాలో మీరు నేర్పారు. ఈ రోజు మీ ఇంట్లో మిమ్మల్ని సన్మానించడం మాకు గర్వకారణం,” అని భావోద్వేగంతో చెప్పారు.

సన్మాన కార్యక్రమం సరళంగా, హృదయపూర్వకంగా సాగింది. జే శ్రీనివాస్ గురువు  సేవలను గుర్తు చేస్తూ, “సార్ మాకు చదువు నేర్పడమే కాదు, నిజాయితీగా జీవించడం, కష్టపడి లక్ష్యాలు సాధించడం నేర్పారు. మీరు చెప్పిన ‘ఎప్పుడూ నీతితో నడుచుకో’ అనే మాట నా జీవితంలో దీపస్తంభం,” అని అన్నాడు. ఆ మాటలు విన్న వెంకటేశ్వర్లు కళ్లలో సంతృప్తి మెరిసింది.

వంగ రవికుమార్ ఒక జ్ఞాపికను అందజేస్తూ, “సార్, మీరు మాకు  సైన్స్‌తో పాటు మానవత్వం, సమాజం పట్ల బాధ్యత నేర్పారు. ఈ రోజు మీ ఇంట్లో, మీ సమక్షంలో మీకు కృతజ్ఞత చెప్పడం మా జీవితంలో మరపురాని క్షణం,” అని చెప్పాడు. ఆ క్షణంలో ఆ ఇంటి గుండెలో ఒక పవిత్రమైన నిశ్శబ్దం నెలకొంది. గురువు వెంకటేశ్వర్లు  భార్య, కుటుంబ సభ్యులు కూడా ఈ దృశ్యాన్ని చూసి ఆనంద భాష్పాలు పొంగించారు.

గురువు వెంకటేశ్వర్లు  లేచి నిలబడి, తడబడుతున్న గొంతుతో మాట్లాడారు. “నా ఇంట్లో మీ అందరినీ చూస్తుంటే, నా జీవితం సార్థకమైందనిపిస్తోంది. మీరు నా విద్యార్థులు కాబట్టే నేను ఈ రోజు గురువును. మీ విజయాలు, మీ మంచితనం చూస్తే నాకు ఏ బహుమతి కంటే ఎక్కువ సంతోషం,” అని అన్నారు. ఆ మాటలకు ఆ చిన్న సమావేశం క్షణకాలం నిశ్చలమైంది.

సన్మానంలో భాగంగా గురువుకి శాలువాతో సత్కారం, ఒక జ్ఞాపిక, పూల మాలలు వేసి సత్కరించారు. ఆ తర్వాత, వెంకటేశ్వర్లు ఇంటి ఆవరణలో విద్యార్థులు, గురువు కలిసి పాత రోజుల స్మృతులను గుర్తు చేసుకున్నారు. రవికుమార్ నవ్వుతూ, “సార్ ఒకసారి నా నోట్‌బుక్‌ని చూసి, ‘రవి, జీవితంలో కూడా ఇలా అశ్రద్ధగా ఉంటే ఫలితం రాదు’ అన్నారు. ఆ మాట నాకు ఎప్పటికీ గుర్తుంది,” అని చెప్పాడు. గీత ఒక సంఘటనను గుర్తు చేస్తూ, “నేను పరీక్షలో తక్కువ మార్కులు వచ్చినప్పుడు సార్ నన్ను పిలిచి, ‘గీత, నీ శక్తిని నీవు నమ్మితే ఏదైనా సాధ్యం’ అన్నారు. ఆ మాటలు నా జీవితాన్ని మార్చాయి,” అని అంది.

సమయం గడిచే కొద్దీ, ఆ ఇంటి ఆవరణ ఒక కుటుంబ సమ్మేళనంలా మారింది. గురువు వెంకటేశ్వర్లు ఇంటి గుమ్మం ఆ రోజు కేవలం ఒక గుమ్మం కాదు—అది గురుశిష్య బంధం యొక్క ద్వారం. ఆ సన్మానం ఒక సాధారణ కార్యక్రమం కాదు—ఇది ఒక గురువు పట్ల విద్యార్థులు చూపిన అకుంఠిత భక్తి, ప్రేమ, కృతజ్ఞత యొక్క సజీవ చిత్రం.

గురువు సుంకరి వెంకటేశ్వర్లు ఇంట్లో జరిగిన ఈ సన్మానం వారి జీవితంలో, విద్యార్థుల హృదయాల్లో ఒక అమర జ్ఞాపకంగా నిలిచిపోతుంది. ఆయన సేవలు, ఆయన నేర్పిన విలువలు ఇంకా అనేక తరాలకు స్ఫూర్తినిస్తాయి.